Stolicą Imperium Azteckiego był Tenochtitlán, niezwykłe miasto, które rozkwitało w XIV – XVI wieku. Znajdowało się na wyspie pośrodku jeziora Texcoco w dzisiejszym Mexico City. Założone około 1325 roku, Tenochtitlán stało się potężnym centrum politycznym i kulturalnym, słynącym z zaawansowanego inżynierii, architektury i zorganizowanego układu urbanistycznego.
Tenochtitlán zostało zbudowane przy użyciu serii grobli i kanałów, które ułatwiały transport i handel, stanowiąc imponujące osiągnięcie inżynieryjne. Miasto zostało zaprojektowane w w formacie siatki, z ważnymi świątyniami, pałacami i obszarami mieszkalnymi. Do najbardziej znanych budowli należała Wielka Piramida Tenochtitlán, znana również jako Templo Mayor, która służyła jako główny świątynia dedykowana bogom Huitzilopochtli i Tlaloc.
Na szczycie swojego rozwoju Tenochtitlán zamieszkiwało około 200000 ludzi i było jednym z największych miast na świecie w tym okresie. Jego ulice tętniły życiem rynków, na których handlowano takimi dobrami jak tekstylia, kakao i żywność. Tłoczne targowiska, piękne ogrody i majestatyczne budynki ustanowiły Tenochtitlán jako cud starożytnego świata, miejsce, w którym sztuka i kultura kwitły.
Jednak miasto ostatecznie upadło w 1521 roku, kiedy hiszpańscy konkwistadorzy pod dowództwem Hernána Cortésa zaatakowali i zdobyli je. Upadek Tenochtitlánu oznaczał koniec Imperium Azteckiego i znaczący punkt zwrotny w historii Ameryk. Hiszpanie zniszczyli wiele budynków i przerobili materiały do budowy Mexico City. Dziś pozostałości starożytnego miasta wciąż można znaleźć w nowoczesnej metropolii, przypominając odwiedzającym o jej bogatym dziedzictwie historycznym.
Dziedzictwo Tenochtitlánu wciąż jest integralną częścią meksykańskiej tożsamości. Jego historia jest celebrowana w różnych formach kulturowych, w tym festiwalach, literaturze i sztuce. Ruiny Templo Mayor i innych stanowisk archeologicznych stanowią świadectwo pomysłowości cywilizacji azteckiej, zachowując ich pamięć dla przyszłych pokoleń.