Ekspresjonizm to nowoczesny ruch artystyczny, który rozwinął się na początku XX wieku, głównie w Niemczech. Dążył do wyrażenia emocjonalnych doświadczeń, a nie fizycznej rzeczywistości i charakteryzował się odważnymi kolorami, zniekształconymi formami i przesadzonymi liniami. Ruch ten pojawił się jako reakcja na industrializację i urbanizację, z czego wielu artystów się poczuwało do alienacji. Wpływ Edvarda Muncha, znanego z ikonicznego dzieła 'Krzyk', miał ogromne znaczenie dla ekspresjonizmu, ponieważ koncentrował się na tematach ludzkich emocji i ludzkiego istnienia, wykorzystując kolor i formę do wywołania głębokich uczuć.
Praca Muncha miała głęboki wpływ na ekspresjonizm, ponieważ badał tematy związane z emocjami i doświadczeniem człowieka. Jego twórczość można postrzegać jako most między impresjonizmem a ostatecznym powstaniem ekspresjonizmu jako dominującej siły w świecie sztuki. Inną kluczową postacią w tym ruchu był Wassily Kandinsky, którego prace abstrakcyjne stworzyły fundamenty dla większości nowoczesnej sztuki abstrakcyjnej. Kandinsky wierzył, że sztuka powinna odzwierciedlać prawdy duchowe i wewnętrzne emocjonalne doświadczenie artysty.
Ruch poszukiwał również głębszych tematów społecznych i politycznych. Artyści wyrażali swoje niezadowolenie z społeczeństwa poprzez swoje prace, często ukazując motywy chaosu, alienacji i walki z ludzką kondycją. Ekspresjonizm przybrał wiele form, w tym sztuki wizualne, literaturę, teatr i muzykę. Umożliwił powstanie różnych podgatunków i wpłynął na wiele późniejszych ruchów, w tym ekspresjonizm abstrakcyjny, który pojawił się w połowie XX wieku.
Znani artyści ekspresjonistyczni obok Muncha i Kandinsky'ego to Egon Schiele, Ernst Ludwig Kirchner i Emil Nolde. Ekspresjoniści niemieccy byli szczególnie aktywni na początku lat 1900, a wielu artystów brało udział w Berlińskiej Secesji, ruchu, który dążył do zaoferowania alternatywy dla tradycyjnej sztuki akademickiej. Ich prace często wzbudzały kontrowersje z powodu śmiałych tematów i innowacyjnych technik.
Dziś ekspresjonizm pozostaje wysoce wpływowym ruchem w sztuce współczesnej. Jego wpływ można zaobserwować w różnych praktykach artystycznych na całym świecie, gdy artyści nadal zajmują się emocjonalną głębią i problemami społecznymi, równolegle z pierwotnymi celami ruchu, które miały na celu eksplorację doświadczenia ludzkiego.