Najgorętszą planetą w Układzie Słonecznym jest Wenus. Pomimo tego, że nie jest najbliższa Słońcu, Wenus zdobyła tytuł najgorętszej planety dzięki swojej gęstej atmosferze, która składa się głównie z dwutlenku węgla, z chmurami kwasu siarkowego. Ta kompozycja prowadzi do silnego efektu cieplarnianego, zatrzymując ciepło i powodując, że temperatury powierzchni mogą sięgać nawet 900 stopni Fahrenheita (około 475 stopni Celsjusza). Ta ekstremalna temperatura jest na tyle wysoka, że może topnieć ołów i jest stale gorętsza niż powierzchnia Merkurego, najbliższej planety Słońca.
Atmosfera Wenus jest około 92 razy gęstsza od atmosfery Ziemi, co pozwala na tworzenie intensywnego ciśnienia, które przyczynia się do jej ekstremalnych warunków powierzchniowych. Chmury kwasu siarkowego nie tylko przyczyniają się do ciśnienia atmosferycznego, ale także pochłaniają około 70% światła słonecznego, nadając Wenus jej jasny wygląd na niebie.
Interesujące jest to, że Wenus ma nachylenie osiowe wynoszące około 177,4 stopnia, co oznacza, że obraca się wokół własnej osi w przeciwnym kierunku niż większość planet, w tym Ziemia. Jeden dzień na Wenus (czas, jaki zajmuje planetowi pełne obrócenie się wokół własnej osi) jest dłuższy niż wenezański rok (czas, jaki zajmuje orbita wokół Słońca) - około 243 dni ziemskich na jeden dzień w porównaniu do 225 dni ziemskich na rok. Ponadto Wenus ma bardzo wolną rotację, co zajmuje znacznie więcej czasu na pełne obrócenie się w porównaniu z jej okresem orbitalnym.
Kolejnym fascynującym aspektem Wenus są jej cechy geologiczne. Planeta jest pokryta wulkanami, górami i ogromnymi równinami lawy. Niektórzy naukowcy uważają, że na Wenus mogą być jeszcze aktywne wulkany. Krajobraz przypomina Ziemię w pewnych warunkach, ale istnieją istotne różnice, głównie z powodu nieprzyjaznych warunków i braku wody na Wenus.
W odniesieniu do eksploracji Wenus była odwiedzana przez liczne statki kosmiczne, w tym misje Wenera z Związku Radzieckiego, które pomyślnie wylądowały na powierzchni i przekazały dane z powrotem na Ziemię. W ostatnich latach naukowcy ponownie zwracają uwagę na Wenus, pobudzeni nowymi badaniami jej atmosfery i potencjału wcześniejszego życia, wzbudzając ponowne zainteresowanie zrozumieniem jednego z naszych najbliższych sąsiadów planetarnych.