Drugą co do wielkości planetą w Układzie Słonecznym jest Saturn, gazowy olbrzym słynący ze swojego oszałamiającego systemu pierścieni. Saturn ma średnicę wynoszącą około 120 536 kilometrów (74 898 mil), co czyni go znacząco większym od Ziemi, ale mniejszym od Jowisza, największej planety w Układzie Słonecznym, który ma średnicę wynoszącą około 139 822 kilometrów (86 881 mil).
Saturn składa się głównie z wodoru (około 96%) i helu (około 3%), a także śladów innych gazów, w tym metanu i amoniaku. Jego atmosfera znana jest z dynamicznych wzorców pogodowych i uporczywych burz. Jedną z najbardziej zauważalnych cech Saturna są jego ikoniczne pierścienie, które składają się z cząsteczek lodu, skalnych odpadów i pyłu. Pierścienie rozciągają się na zewnątrz od planety i mogą osiągać nawet 280 000 kilometrów szerokości, chociaż są niesamowicie cienkie, czasami mają zaledwie kilka setek metrów grubości.
Odkryty przez teleskopy na początku lat 1600, Saturn od dawna fascynuje astronomów. Planeta ma co najmniej 82 księżyce, a Titan jest największym. Titan jest unikalny, ponieważ ma znaczną atmosferę i uważa się, że ma na swojej powierzchni jeziora i rzeki z ciekłego metanu i etanu. To sprawia, że Titan jest jednym z najbardziej fascynujących miejsc w Układzie Słonecznym, jeśli chodzi o poszukiwania życia pozaziemskiego.
Saturn okrąża Słońce w średniej odległości wynoszącej około 1,4 miliarda kilometrów (864 miliony mil) i potrzebuje około 29,5 roku ziemskiego, aby zakończyć jedną orbitę. Jego okres rotacji jest również godny uwagi; dzień na Saturnie trwa około 10,7 godzin, co czyni go jednym z najszybciej obracających się planet w naszym Układzie Słonecznym.
Z powodu swojego olbrzymiego rozmiaru i składu atmosfery Saturn ma silne pole magnetyczne i jest otoczony magnetosferą. Ta cecha zapewnia Saturnowi zorze polarne na jego biegunach, podobne do tych, które obserwujemy na Ziemi. Eksploracja Saturna była głównie realizowana za pomocą statku kosmicznego Cassini NASA, który dostarczył ogromną ilość informacji o planecie, jej pierścieniach i księżycach w latach 2004–2017.